شهریار تبریز / رضا عالش‌زاده: این مرکز در اینچئون کره، به عنوان یک فضای اجتماعی پویا و امن برای نوجوانان و جوانان طراحی شده و دارای فضای معماری چوبی بزرگ و سازگار با محیط زیست و باغ‌های معلق است تا جوانان را با زیبایی طبیعی احاطه کند.
در نمای بیرونی، این سازه شبیه به یک ورزشگاه جنگلی، زمین بازی یا سازه باغی به نظر می‌رسد. در این سازه، تلاش شده است تا خطوط جدیدی از تفکر برای آینده‌ای سالم‌تر از نظر زیست محیطی ترویج شود.
این مرکز به عنوان مکانی برای کمک به نوجوانان طراحی شده است تا مهارت‌های لازم برای مقابله با چالش های آینده را توسعه دهند. این مفهوم از این ایده ایجاد شد که یک نوجوان مانند درختی است که رشد می‌کند و به طور خاص از یکی از نمادهای قوی بشری یعنی درخت که نماد سلامتی یا رشد است، الهام می‌گیرد. این سازه یک درخت را به عنوان یک معماری چوبی قابل بالارفتن نشان می‌دهد که به آسمان می‌رسد که نمادی از جوانی در حال رشد و چارچوبی برای میزبانی فعالیت‌های آموزشی و توسعه برای نوجوانان است.
این ساختمان همچنین دارای باغ‌های کوچک متعدد و فضاهای تجمع عمومی با چشم اندازهای دوست داشتنی از شهر است و بدین ترتیب به عنوان یک فضای اجتماعی برای ایجاد هماهنگی با محیط اطراف، چه طبیعت و چه جامعه انسانی عمل می‌کند. این کار همچنین علاوه بر افزودن به فضای داخل ساختمان، شبکه چوبی و فضاهای باز تمیزی را برای جوانان فراهم می‌کند تا از هوای تازه و آفتاب لذت ببرند.
ساختمان نئوتینامو از طریق گذرگاه‌ها، پله‌ها و پل‌ها قابل "بالا رفتن" است و به گونه‌ای طراحی شده است که فضایی آرام داشته باشد که استفاده از مواد گرم مانند چوب باعث القای آرامش بیشتر برای افراد شود.
برای خود سازه از چوب چند لایه استفاده شده است. در همین حال، فناوری‌های انرژی خودکفا مانند پنل‌های خورشیدی و توربین‌های بادی در بالای ساختمان قرار دارند که با قابلیت جذب، ذخیره و تبدیل انرژی خورشیدی و بادی به الکتریسیته به استقلال ساختمان از لحاظ انرژی مصرفی کمک می‌کند. همچنین امکانات جمع‌آوری و استفاده مجدد آب در این ساختمان طراحی لحاظ شده است.
از سوی دیگر، پوشش گیاهی موجود در نمای ساختمان، دی اکسید کربن را جذب می‌کند و از فضای داخلی در برابر صدا، گرما و آلودگی خیابان محافظت کرده و با توجه به فصل، از باد یا تابش خورشید جلوگیری می‌کند.
نظرات